เมื่อต้องเผชิญกับการตัดสินใจ

        การดำเนินชีวิตที่ดูเหมือนสุดแสนจะยาวไกล เหมือนกับเราได้ออกทะเลไปในสถานที่ซึ่งกว้างไกลสุดสายตา สุดเท่าที่การมองเห็นของเราจะทำได้ ดูเหมือนเป็นการท่องไปที่ไม่มีปลายทางของพื้นน้ำ ไม่มีจุดสิ้นสุดของเส้นขอบฟ้า ใช้ชีวิตในมุมที่เรามีความสุข สนุกและพร้อมมอบความเอาใจใส่ให้กับทุกๆ คนที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเรา

            แต่ชีวิตก็ไม่ได้มีเพียงแค่มุมๆเดียว ยังมีชีวิตอีกมุมที่เราเห็นความจริงของชีวิตว่า ไม่ได้มีแต่ความสวยหรู มันมีปัญหา มีอุปสรรคที่ต้องฟันฝ่า มีสิ่งที่ขัดต่อความต้องการที่ร้อนรน ขัดต่อการไขว่คว้าเพื่อให้ได้มาดั่งใจหมาย ซึ่งมาจากความเป็นธรรมชาติที่ควบคุมได้และอยู่นอกเหนือการควบคุม มาจากการรับสิ่งเร้าภายนอกผ่านสัมผัส มาจากความทรงจำและการปรุงแต่งที่กระทบแม้กระทั่งอยู่เฉย

ไม่ว่าจะอยู่ในมุมมองไหน เราต้องเผชิญกับการตัดสินใจอยู่ตลอดทุกๆช่วงเวลา ในทุกๆสถานการณ์ ในสัจธรรมที่ว่า “ทุกสิ่งทุกอย่างแปรปรวนไม่คงที่”

      เราคงไม่จำเป็นต้องตัดสินใจ หากไม่เกิดปัญหาที่มีเหตุมาจากการแปรเปลี่ยนของเรื่องนั้นๆ ในสถานการณ์ที่เราอยู่ หากสภาพที่เราอยู่ คงที่ แน่นิ่ง เป็นเส้นตรง เคยทำอะไรก็ทำอยู่อย่างนั้น เคยคิดอะไรก็คิดอยู่ในขอบเขตนั้น เคยรู้สึกอะไรในทุกช่วงเวลาของการกระทำก็ยังรู้สึกอยู่อย่างนั้น ไม่มีสิ่งกายภาพสิ่งใดพังทลายหรือเปลี่ยนสภาพไป ไม่มีสิ่งที่จับต้องไม่ได้นิ่งสงบอยู่ในสถานะเดิม “ความจริงยังคงเป็นความจริงเราไม่อาจจะเปลี่ยนแก่นแท้ของความจริงที่มีความจริงของความจริงอยู่ภายใน”

            เมื่อเราไม่อาจเปลี่ยนความจริงให้อยู่ในทิศทางที่เราหมายปองดั่งผู้ควบคุมทุกสรรพสิ่ง ฉะนั้นเราควรทำสิ่งที่พอจะทำได้ คือ การทำความเข้าใจปัญหาอันเกิดจากการเปลี่ยนแปลง เข้าใจลักษณะของปัญหา และหาทางออกให้กับปัญหานั้น

เราลองมาดูรูปแบบของปัญหาในแบบแรก เป็นปัญหาที่อยู่ในสถานะที่เราสามารถวิเคราะห์และเข้าใจปัญหาได้อย่างแตกฉาน สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนเหมือนปัญหานั้นมีลักษณะกายภาพที่เป็นดั่งหินขวางทาง เราสามารถมองเห็นทางเลือกอย่างทะลุปรุโปร่ง สามารถแยกแยะทางเลือกที่ขจัดปัญหาแบบเด็ดขาด และทางเลือกที่จะทำให้เกิดการแตกแขนงของปัญหาเดิมกลายเป็นใยแมงมุมที่กางดักอยู่บนหนทางของเราแทนที่จะแก้ปัญหา  รวมไปถึงการแบ่งสรรเวลาในการแก้ปัญหา หากตัดสินใจได้รวดเร็วเท่าไหร่ ดั่งการทำลายอุปสรรคของเส้นทางเรือก็จะสามารถไปยังจุดหมายของปลายทางที่ตั้งไว้ได้เร็วเท่านั้น หากเราสามารถเข้าใจปัญหา สามารถจับทางเลือกที่ดีสุดในการแก้ไขและใช้เวลาน้อยที่สุดในการตัดสินใจ เรื่องการตัดสินใจอาจกลายเป็นเรื่องที่เราชื่นชอบเสมือนเราเป็นผู้ชนะที่ท้าทายอุปสรรคอย่างนักปราชญ์ผู้ชาญฉลาด    

   

              แต่แล้วแก่นแท้ในความจริงที่มีเพียงความจริงของความจริงอยู่ภายในก็ปรากฏอีกเช่นเคย ยังมีปัญหานอกเหนือจากรูปแบบที่กล่าวไป ซึ่งจะนำพาการตัดสินใจในแบบที่แม้กระทั่งนักปราชญ์ผู้ปราดเปรื่องต้องเจ็บปวดในการตัดสินใจของเขา เพราะรูปแบบของปัญหาที่ทุกสิ่งทุกอย่างตรงข้ามกับของเดิมนั้น เป็นปัญหาที่มีความทับซ้อน ภายในของภายในปัญหาที่มีปัญหาซ่อนอยู่ สร้างความสับสน ยากที่จะคลี่คลายปัญหาออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน ทางเลือกที่เกิดขึ้นเพื่อรอการตัดสินใจมีมากมายหลายทางและในแต่ละเส้นทางไม่สามารถทลายปัญหาที่ยุ่งเหยิงนั้นอย่างหมดสิ้นหรือเรียกได้ว่าไม่มีทางออกใดดีที่สุด เราจำเป็นต้องสรรหาวัตถุดิบมากมายอันเป็นข้อมูลเพื่อเป็นพื้นฐานในการตัดสินใจ  ซึ่งมีขอบเขตที่ถูกกำหนดทิศทางการหาข้อมูลอย่างจำกัด อาจทำให้เราต้องหาข้อมูลอย่างจำกัดเพราะมีเวลาเป็นข้อกำหนดให้เป็นตัวเร่งเร้าการตัดสินใจหรืออาจนำมาสู่การใช้เวลามากมายกับการแก้ปัญหานี้ ทุกๆอย่างของปัญหาไม่ว่าจะเป็นตัวปัญหาหรือทางออก นำมาสู่การที่เราจะต้องคิดพิจารณาอย่างมหาศาล

สิ่งสำคัญที่สุดในการตัดสินใจ คือ ความเด็ดขาดและการใช้มุมมองในระยะยาว ซึ่งหมายถึง การไม่ลังเล เมื่อถึงเวลาตัดสินใจ จะต้องฟันลงไปให้ขาด กล้าที่จะรับผลที่เราได้พิจารณาไปแล้ว ไม่นึกย้อนกลับไปในสิ่งที่ตัดสินใจแบบเสียดายหรืออยากจะกลับไปเริ่มใหม่ เพราะเมื่อตัดสินใจแล้วจะต้องเจอกับการตัดสินใจอันใหม่ต่อเนื่องไปเรื่อยๆ เราควรใช้เวลาที่มีอยู่ก้าวทะยานไปข้างหน้า  รวมไปถึงการใช้มุมมองในระยะยาวให้มีอิทธิพลในการตัดสินใจ เราน่าจะยอมเจ็บในระยะสั้นเพื่อที่จะไม่เจ็บในระยะยาวหรือไม่เจ็บอีกเลย



อ้างอิง : 
สรรค์ชัย เตียวประเสริฐกุล 2552, Advance Integrated Strategy รบอย่างไรให้ชนะ Version II . กรุงเทพฯ : Brand Agebooks.